Allah ‘ın selamı, rahmeti, bereketi, ihsanı ve ikramı üzerine olsun.
Yıllar önce bir grup arkadaşla bir kamp yapmıştık. Herkes yakın arkadaşını çağırıyordu. Dolayısıyla tanımadığımız kişilerde vardı. Tanışma esnasında ben de kendimi tanıttım: “Ben Mahmud Rasih…” diye. O gün tanıştığımız arkadaşlardan biri Rasih’i Sadi anlamış ve beni hep “Sadi” diyerek çağırdı. Hatta doğrusunu bildiği halde hala daha öyle çağırır 🙂 Bu benim hoşuma gitti ve Sadi’yi kullanmaya başladım.
Bir de can kısmı var. Hani ismin sonuna sevgi ifadesi olarak can eklerler ya… Çevrenizde birilerinden duymuşsunuzdur ya da belki siz kullanıyorsunuzdur. Bu can o can. 🙂