Allah ‘ın selamı, rahmeti, bereketi, ihsanı, ikramı, affı, mağfireti, merhameti, rızası üzerinize olsun.
Prof. Dr. Bilal Kemikli Hoca’nın 1 Haziran 2013 tarihinde yaptığı “Tasavvufta Kritik ve Analitik Düşünme (KAD) Nereye Kadar?” konulu konuşmasından çok beğendiğim iki kısmı aktarmak istedim. Vakti müsait olanların dinlemesini, izlemesini tavsiye ederim. Bana çok şey kattı. İlgili bağlantıları en aşağıda bulabilirsiniz Efendim.
“… Özgürlük dediğimiz hadisenin, hürriyet dediğimiz hadisenin aslında tasavvufla iç içe olduğunu, tasavvufla birlikte, bağlanmayla birlikte insanın gerçek anlamda özgürleşeceğini ifade etmeyi zihnimizin bir kenarına yazmamız gerekiyor. Bağlanmak iman etmek demektir. La ilahe illallah Muhammedur-resulullah derken zaten la ilahe derken atıyorsunuz. La ilahe derken atıyorsunuz, illallah diyorsunuz, Allah ‘a bağlanmış oluyorsunuz. İman etmek bağlanmaktır. İman etmek hür olmaktır. İman etmek insanın özgürleşmesidir. Bunun özellikle bilinmesi gerekiyor. Mü’min olmak özgür olmaktır, hür olmaktır. Bir şeye bağlanmayan kişi, herhangi bir şeye iman etmeyen kişi her şeye bağlı olur. Bunu biz gençliğimizde yaşamışızdır. İşte evlenme çağında, evlenme çağında olan beyefendilerin, evlenme çağında olan hanımefendilerin mutlaka akılları bir tarafa kayabilir, gönülleri bir tarafa kayabilir. Gördüğü her kızla evlenmek isteyebilir, her güzel kızla. Yahut da her iyi bir beyefendi gördüğünde evlenmek isteyebilir bir genç hanımefendi. Bunu hepimiz yaşadık. Ama nikahla birlikte ne oldu? Nikah bağdır zaten. Nikahın anlamı budur. Nikah bağdır. Nikahla birlikte artık bu düşüncelerimiz tek bir noktaya adapte olmuş oldu, tek bir mecraya akmaya başladı. Nikahla birlikte özgürleşmiş oluruz. Evlenerek özgürleşmiş oluruz. Aklımızı özgürleştirmiş oluruz. Kalbimizi özgürleştirmiş oluruz. Bir ev kuruyorsunuz, bir yurt, yuva kuruyorsunuz, bir aile inşa etmiş oluyorsunuz. Nikah da bağlanmaktır. Tasavvuf da bağlanmaktır. İman da bağlanmaktır ve hürriyettir. Bunun baştan bu şekilde bilinmesi gerekir…”
“… O küçükler böyle çok da güzel kokarlar. Yani İbn-ül A’rabi’nin bakışıyla söylersek çoçuk biatı çok taze olan varlıktır. Tıpkı yağmur gibidir. Yağmur, biatı tazedir. Yaratıcıdan yeni gelmiştir. O yüzden yağmurun altında ıslanmak insana huzur verir. Bilhassa Nisan yağmurları huzur verir. Çok da fazla ıslanmayalım hasta oluruz ( 🙂 ). Ama çocuk da öyledir. Çocuğu böyle kucağınıza alırsınız, vücudunuzdaki bütün negatif enerjileri alır götürür. Farklı bir koku, farklı bir şey, rayiha, duyarsınız. Neden? Biatı sağlam, temiz olduğu için. Ve çocukta o, Allah ‘ın yarattığı özle ilgili bilginin olmasından kaynaklanıyor. Ama zaman içerisinde buluğ çağı gelince, hadis-i şerifte olduğu gibi, çocuk fıtrat üzere doğar diyor Efendimiz, hazret-i fahri kainat Efendimiz (s.a.v.). Fıtrat üzere doğar yani Allah ‘ın verdiği bilgiyle doğar, ama zaman içerisinde ebeveyni Efendim onu hangi dine mensupsa o dinin bağlısı haline getirir. Yani eğitim sistemimiz, aile şartlarımız, çevremiz çocuğu o doğal, fıtrata ait o bilgiden uzaklaştırıyor. Yani Allah ‘a ilişkin bilgiden halîk-ı mutlak olan Allah ‘ın yarattığı, kodladığı bilgiden uzaklaştırıyor. Modern hayat uzaklaştırıyor. Hayat standartları uzaklaştırıyor. Ekonomik şartlar uzaklaştırıyor. Aldığımız eğitim uzaklaştırıyor. Mesele nedir? O, doğuştaki o fıtrata uygun hale yeniden gelmektir. Yeniden gelmeyi eskiler büyük bir olay olarak telakki etmişler ve buna ümmilik demişlerdir…”
Ben videoyu sese dönüştürüp okula gelip giderken dinledim. Siz de belki aynı şeyi yapmak istersiniz diye ses halini burada paylaşıyorum. Aslına yani videolara aşağıdaki diğer bağlantılardan ulaşabilirsiniz.
Ses 01 – http://www.sadican.com/depo/Sounds/KAD-Tasavvuf-01.mp3
Ses 02 – http://www.sadican.com/depo/Sounds/KAD-Tasavvuf-02.mp3
Video 01 – http://www.youtube.com/watch?v=dRJLwhgM3f8
Video 02 – http://www.youtube.com/watch?v=xmixUdhGYVs
Allah ‘a emanet olunuz.
Selam, dua ve muhabbetle…